Doel onderzoek
Vermoeidheid komt veel voor bij patiënten met gynaecologische kankers en is erg belemmerend. In slechts een beperkt aantal studies is onderzocht of deze klachten spontaan verdwijnen zonder hulp van zorgverleners. Het doel van deze studie was om te onderzoeken hoe het zit met vermoeidheid over langere tijd en om te kijken wat voorspellers zijn van vermoeidheid één jaar na afronding van de behandeling
Opzet en resultaten
De studie werd uitgevoerd onder een groep vrouwen met nieuw gediagnosticeerde eierstokkanker (n= 81) of baarmoederkanker (n= 181), waarbij de ziekte binnen een jaar na de behandeling niet erger is geworden of is teruggekeerd. Symptomen van vermoeidheid, depressie en angst werden gemeten op 3 verschillende momenten: direct na de behandeling, 6 maanden na de behandeling en 12 maanden na de behandeling. Dit werd gedaan met behulp van vragenlijsten.
Van de 262 deelnemers hadbijna de helft (48%) last van vermoeidheid na de behandeling. Na een jaar was dat nog 39%. Over de tijd waren er zes vermoeidheidspatronen zichtbaar: altijd laag (37%), altijd hoog (25%), hoog en daarna opgelost (18%), nieuwe klachten (10%), wisselende klachten (6%) en incidentele klachten (5%). Bij patiënten met vermoeidheid na de behandeling was het waarschijnlijker dat zij na 12 maanden aangaven vermoeid te zijn, in vergelijking met de andere patiënten. Patiënten met depressieve symptomen hadden ook een hogere kans op vermoeidheid, hoewel slechts een derde van vermoeide patiënten depressieve symptomen rapporteerde.
Conclusie en aanbevelingen
Bijna de helft van de vrouwen met een gynaecologische vorm van kanker krijgt na behandeling last van vermoeidheid. Na zes maanden is dat 44% en na een jaar 39%. Het lijkt er dus sterk op dat de vermoeidheid bijna nooit vanzelf weer over gaat. Vrouwen die vermoeidheid en depressieve symptomen rapporteren, of vrouwen met twee of meer andere ziekten, hadden een hogere kans om een jaar later nog steeds vermoeid te zijn. De uitkomsten van dit onderzoek laten volgens de onderzoekers zien dat het belangrijk is om voor overlevenden van gynaecologische kankers nieuwe hulpmiddelen of therapieën te ontwikkelen. Op die manier zou de vermoeidheid kunnen worden verminderd. Aangezien bijna een derde van de patiënten met vermoeidheid ook aangeeft depressieve symptomen te hebben na de behandeling, zijn psychologische therapieën gericht op vermoeidheid en geestelijke gezondheid mogelijk de beste manier om de kwaliteit van leven te verbeteren van vrouwen met eierstok- en baarmoederkanker.